Marksizm, Ulusal Sorun ve Sömürge Sorunu
Josef StalinÖne Çıkan Marksizm, Ulusal Sorun ve Sömürge Sorunu Gönderileri
Öne Çıkan Marksizm, Ulusal Sorun ve Sömürge Sorunu kitaplarını, öne çıkan Marksizm, Ulusal Sorun ve Sömürge Sorunu sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Marksizm, Ulusal Sorun ve Sömürge Sorunu yazarlarını, öne çıkan Marksizm, Ulusal Sorun ve Sömürge Sorunu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Proletarya, ezilen halkları kurtarmaksızın kendini kurtaramaz.
Kendi kaderini tayin maddesi, ulusların haklarından sözeder. Bu maddeye göre uluslar, sadece özerklik hakkına değil, fakat ayrılma hakkına da sahiptirler. Burada sözkonusu olan, siyasi bakımdan kendi kaderini tayin etmedir.
Muhalefet, Parti önde gitmelidir derken haklıdır. Bu temel Marksist bir önermedir, buna uymadan gerçek bir komünist partisi yoktur ve olamaz. Ama bu, gerçeğin sadece bir kısmıdır. Tüm gerçek şudur ki, parti sadece önde gitmekle kalmayıp, aynı zamanda milyonlarca kitleyi beraberinde ilerletmek zorundadır. Milyonlarca kitleyi beraberinde ilerletmeksizin önde gitmek, gerçekte hareketten kopmak anlamına gelir,
Yerel milliyetçilik sapmasının özü, kendini tecrit etme ve kendi ulusal kabuğunun sınırları içine kapatma çabasıdır, kendi ulusu içindeki sınıf karşıtlıklarını örtbas etme çabasıdır, kendini Büyük Rus şovenizminden, genel sosyalist inşa dalgasından ayrılarak koruma çabasıdır.
Lenin’in Nisan Tezlerini alın görecektiniz ki, Lenin devrimimizi iki aşamaya ayırıyordu: ilk aşama, ana ekseni tarım hareketi olan burjuva demokratik devrimdi; ikinci aşama ise, ana ekseni iktidarın proletarya tarafından ele geçirilmesi olan Ekim Devrimiydi.
Çin devriminin aşamaları nelerdir?
Kanımca Çin devriminin üç aşaması vardır;
Birinci aşama, tüm ulusun birleşik cephesinin devrimidir, devrimin esas darbeyi dış emperyalizme yönelttiği ve milli burjuvazinin devrimci hareketi desteklediği kanton dönemidir.
İkinci aşama, ulusal birliklerin Yangste’ye kadar ilerlemesinden sonra, milli burjuvazinin devrime sırt çevirdiği ve tarım hareketinin on milyonlarca köylünün güçlü bir devrimi haline geldiği burjuva demokratik devrimdir.
Üçüncü aşama henüz başlamamış olan ve fakat başlayacak olan Sovyet devrimidir.
Sömürgelerde
Bu ülkelerde “yabancı hakimiyet” sosyal yaşamın özgür gelişmesini sürekli engeller, bu nedenle sömürgelerde devrimin ilk adımı yabancı kapitalizmin devrilmesi olmalıdır,
Hakların kendi kaderini tayin hakkından başka, bir de işçi sınıfının kendi iktidarını pekiştirme hakkı olduğunu ve kendi kaderini tayin hakkının bu hakka tabi olduğunu akılda tutmalıyız. Kendi kaderini tayin hakkının, daha yüce bir başka hakla, iktidara gelmiş olan işçi sınıfının kendi iktidarını pekiştirme hakkı ile çeliştiği durumlar vardır. Bu durumda bunu açıkça söylemek gerekir kendi kaderini tayin hakkı, işçi sınıfının kendi diktatörlüğünü gerçekleştirme hakkına engel olmamaz ve olmamalıdır. Birincisi ikincisi karşısında geri adım atmak zorundadır.
Bir ulusu oluşturan kişiler her zaman kapalı bir kütle halinde yaşamazlar, çoğu zaman gruplara bölünürler ve bu yolla yabancı ulusal organizmalara bulaşırlar. Onları ekmeklerini kazanmak için çeşitli bölgelere ve kentlere süren, kapitalizmdir. Yabancı ulusal bölgelerde bulunan ve oralarda azınlıklar oluşturan bu gruplar, bölgedeki ulusal çoğunluk tarafından dilleri, okulları ve benzer diğer kurumları zorla engellenerek baskılanırlar. Ulusal çatışmaların nedeni budur. Bölgesel özerkliğin işe yaramazlığının nedeni budur.
Apaçık ki, ulusal sorunu çözebilecek, yani çeşitli uluslar ve kavimlerin barış içinde birarada yaşama ve kardeşçe işbirliğinin koşullarını yaratabilecek tek rejim, Sovyet iktidarı rejimidir, proleterya diktatörlüğü rejimidir.
Kanıtlamaya gerek yok ki, sermaye egemen olduğu sürece, üretim araçlarında özel mülkiyet sürdükçe ve sınıflar varoldukça, ulusların eşitliği güvencelenemez; sermayenin iktidarı sürdükçe ve üretim araçlarına sahip olmak için savaşıldıkça, ulusların eşitliği ve ulusların emekçilerinin işbirliği sağlanamaz. Tarih, ulusal eşitsizliğin yok edilmesi, ezilen ve ezilmeyen ulusların emekçilerinin kardeşçe işbirliği rejiminin kurulması için tek çarenin, kapitalizmin tasfiye edilmesi ve Sovyet düzeninin kurulması olduğunu söylemektedir.
Öncünün kitlelerden kopmamasını, ama milyonlarca kitleyi gerçekten beraberinde ilerletebilmesini sağlamak için tayin edici bir önkoşul gerekir, yani kitlelerin bizzat kendi tecrübeleri temelinde öncünün talimat, direktif ve sloganlarının doğruluğuna ikna olmaları gerekir.