Martin; günlerdir saatlerce bıkmadan,usanmadan okuduğu kitabın son sayfasına gelmişti, kitap bitmesin istiyordu fakat biliyordu ki her güzel şeyin sona ermesi gibi buda sona erecekti. Martin kitabın son paragrafını okuduktan sonra o bitmesini istemediği kitabın kapağını istemeyerek yavaşça, usulca kapattı…
Martin, kendisini değişik duygular içerisinde hissediyordu. Uzun zamandır okuduğu bir kitabın etkisinde bu kadar fazla kalmamıştı.Okuduğu kitap daha önceki okuduğu kitaplardan farklı olduğunu düşündü ve bundan emindi.
Martin, kitabını komidinin üzerine koydu ve günün birçok vaktini dinlenerek geçirdiği yatağına uzandı. Gözlerini usulca kapattı ve hayallere daldı. Hayaline okuduğu kitabı getirdi. Kitapta alt sınıflara ait olan bir genç adamın, kendisinden çok daha iyi konumda olan bir genç kıza aşık olmasıyla gelişen durumları okumuştu. Kitaptaki genç adam, aşkı için çok şey yapmıştı. Kendisini ona kabul ettirmek için konuşmasını değiştirmişti, eğitim almaya başlamıştı, kitaplar ve şiirler yazmaya başlamıştı. Martin’e bunlar çok saçma gelmişti. Şayet bir insan, bir insanı olduğu gibi kabul etmeliydi. Onu, o olduğu için sevmeliydi, değiştirmeye çalışmamalıydı.
Martin, okuduğu kitabı baştan sona aklından geçirdikten sonra kendisinin çok şanslı olduğu kanaatine vardı. Çünkü Martin’in çok sevdiği Ruth asla böyle birisi değildi. Ruth, Martin’i olduğu gibi kabul etmişti ve Martin’in değişmesine hiç ihtiyacı yoktu.
Martin Eden, Ruth ile planladıkları düğünün tarihinin yaklaştığını hatırladı, kendisini mutlu hissetti…
