Marx ve Oyuncak Bebek
Maryam MadjidiMarx ve Oyuncak Bebek Sözleri ve Alıntıları
Marx ve Oyuncak Bebek sözleri ve alıntılarını, Marx ve Oyuncak Bebek kitap alıntılarını, Marx ve Oyuncak Bebek en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Senin yaraların benimkileri sardı.
Sayfa 168 - Profil Kitap
"Ağaca asılı sözcüklerden bir çelengim ben,bir çocuğun parmağıyla gösterdiği....."
Sayfa 180 - Profil KitapKitabı okudu
Bir de yaşam yolunda tuhaf bir yürüme biçimimiz vardı: bir ayak Fransa'da, öteki orada. Parçaları birbirinden ayrılmış küçük kuklalar. Aşırı hızlı büyümüş, zamanından önce yaşlanmış çocuklara benziyorduk. Üzerinde kendimi görmek istemedigim bir ayna tutuyorlardı bana. Farklı olmak istemiyordum. Yüzlerinde bir bıçak yarası görüyordum. Sürgünün ikiye böldüklerinin bıçak yarası.
Sayfa 124 - Profil Kitap
Ben bu kadınlar için savaşıyorum, hakları olabilsin diye, evet, özgür ve güçlü olsunlar diye, onlar için mücadele ediyorum, onların yaşamları için, bana ne olursa olsun, ben bir hiçim, bunun bir önemi yok artık.
Sayfa 39 - Profil KitapKitabı okudu
Ana dilin mülteciye seslenişi.
Ben senin annenin dili değilim, senin dildeki annenim.
Sayfa 130 - Profil Kitap
Şiirimiz bizim korumayı başardığımız tek şey ve İran'da kurtarılacak tek şey de odur.
Sayfa 178 - Profil Kitap
Bu ilk yolculuktu, anavatana ilk dönüş, kökene ilk iniş. Bir iniş mi, yoksa bir düşüş mü, bilemiyorum. Az kalsın aklımı kaçıracaktım. Kimliğimin üzerinde kaydım. Düştüm.
Sayfa 173 - Profil Kitap
"Yaşamımın sonuna dek şu üç sözcüğü tekrarlayan o zavallı annenin mırıldanışını hala duyuyorum : plastik bir sandalet....Her biri kendi sözcüğünü,acı sözcüğünü,işkence sözcüğünü,haksızlık sözcüğünü tekrarlayan tüm annelerin mırıldanışını duyuyorum......."
Sayfa 33 - Profil KitapKitabı okudu
Gözleri gülümseyince, hatta gülümsemeyince bile parlıyor. Onda aydınlanmışların bakışı var.
Sayfa 31Kitabı okudu
Bir mülteci çocuğun gözünden diğer mülteci çocuklar...
Onlara benzediğimi biliyordum. Kendime karşın, yadsımama, onları kardeşlerim olarak kabul etmememe karşın. Onlar kardeşlerimdi. Sefalet, sürgün, yurda hasret kardeşlerim, okullu küçük omuzlarımızda taşıdığımız her şeyin kardeşleri; paylaştığımız o yükle ilerlemek zorundaydık hepimiz. Bazen çantalarımızda kalemler, kitaplar, defterler değil de, bir yığın hoş olmayan öykü ve birçok kayıp yüz taşıdığımız duygusuna kapılıyordum.
Sayfa 124 - Profil Kitap