Derginin yarısına gelmeme rağmen dergiyi çok başarılı bulduğumu söylemek istiyorum. Sonuna kadar okuduğumda incelemeyi yine editlerim ama şimdi size bu dergi hakkındaki izlenimlerimi yazmak istiyorum.
Kapak konusu zaten o kadar ilgi çekici ki şahsen dergiyi alma sebeplerimden biri hem Marquez hem de Borges'ti. Öncelikle Gabriel Garcia Marquez ile giriş yapıyorsunuz. İnanılmaz güzel bir yazıydı. Marquez'in yazar olmak için hangi yollardan geçtiğini, nasıl bir yaşam yaşadığını Yüzyıllık Yalnızlığı yazarken neler yaşadığını ve önemlisi en iyi kitabım dediği Aşk ve Öbür Cinler yani son romanını anlatıyor size. Marquez'i seviyor ve onu daha iyi anlamak istiyorsunuz bu yazı sizin için biçilmiş kaftan olacaktır.
Daha sonra Celile Hikmet ile tanışıyorsunuz. Nazım Hikmet'in annesini konu alan bu yazı çok çok önemli bir yazıydı. Nazım Hikmet'in Arkasından Borges gibi bir hayal avcısıyla tanışıyorsunuz. İşte tamda burada benim için çok önemli bir yeri olan bir yazarı okumanın ayrıcalığını yaşıyorum.
Ve Into the Wild ile soluklandığınızda elinizde nasıl dolu bir dergiyi tuttuğunuzu anlamak yetmiyor. Nasıl bir drama yaşadım şu küçücük kağıt parçalarında diyorsunuz. Yaşadığınız dram öylesine bir dram değil gerçeğin ta kendisi. Büyük surlarda koşturmak gibi. Into the Wild'ın o gerçekliği bir kez daha sarsıyor sizi. Şahsen izlediğim bir filmdi ama şimdi bir daha izlemek istiyorum. Biliyorum nefes nefese kaldınız ama böyle bir dergi bu...
