Masalı okurken oldukça zorlandığımı söylemek isterim. Elimde Faust'u olmasına karşın bir türlü sırası gelmeyen okumalarimdan biri ve ilk defa okuduğum bir yazar olan Goethe, oldukça sembolik bir masala imza atmış. Faklı bir masal denemesi de denilebilecek bu eserde dostu Shiller'in etkisi ve ona olan düşkünlüğü oldukça ağır basmış gibi görünmekte... Sembolik ifadelerde elinde lamba tutan ihtiyarin Goethe olduğu söylenmektedir. Ayrıca Kant'ın fikirlerinden oldukça etkilenen arkadaşı Shiller'e bir nasihat niteliğinde gölgesi kendinden daha önemli bir işleve sahip bir dev figürü vardır. Bununla dostuna kendi fikirlerinin daha kıymetli olduğu mesajını da verir. Parıldayan yılan ise kendi ışığıyla istediği yere gidebilen ve aynı zamanda çember şeklini alarak hem bir geçit köprü hemde geçmişle geleceği birbirine bağlayan metaforik bir köprü işlevi görür. Kısaca bol sembolizm içeren hacmi kısa ama içerik olarak dolu bir masal okudum
