Kitabın önsöz kısmı yani başlangıç kısmı bile bir merak uyandırdı. Ahmet Ümit'in farklı tarzda yazdığı ve benim okuduğum 2. Kitabı. İsminden anlaşıldığı üzere 6 masal var. Hepsi de birbirinden güzel.
Çok zevkli, verilmesi gereken ders sonunda yazılmış, bazı yerlerde ben çok üzüldüm mesela. Şapkacının hikayesinde içim acıdı biraz. Her hikaye birbirine bağlı aslında. Zincir gibi ama farklı tadları var. Ben Ahmet Ümit'in polisiye romanda uzman sanardım ama sadece polisiye değil her alanda iyi bir kalemi var. Ben Stefan Zweig hayranı olarak Ahmet Ümit'e de hayranım kalemi olarak. Hem de ortak yönleri olarak sade, akıcı, gereksiz ayrıntı olmayan, kısa cümleler ile derin anlam taşıyan cümleleri var.
Demem o ki gece yatarken muhteşem gidecek bir kitap. Ben çok severek okudum. Zevkle okuyacaksınız. Tavsiye ederek günleriniz güzel geçsin diyorum. Sevgiyle kalın efenim 🙃
