"Nikita'ya gelince, nasıl olsa ölecek. Zaten nedir onun yaşantısı? Acınacak nesi var? Ama ben onun gibi değilim, bir değeri var benim yaşamımın."
Kitabın ana karakteri Vasili Andreyiç'in ifadeleri böyle.
Para,mevki ve bunlarla fahirlenme sözkonusu olunca,uzaklaşılan vicdani değerlerin,süreç içerisinde tamamen sükut etmesinin resmidir bu.
Varoluşa aykırı bu anlayış,insanoğlunun tüm gelişim,dönüşüm ve değişimine rağmen,süregelmiş, felç olmuş bir anlayıştır.
Hayat kendini keşfetme yolculuğuysa,bu yolda kendimizi,başkaları üzerinden,başkalarıyla sınav olarak tanırız.
Tolstoy'un ustalık eseri Brüksel'de yaşanan gerçek bir olaya dayanıyor.
