"...Gözleri parlıyor, gülüyor, bir mutluluk ânı daha yaşıyor. Bir kaç saniyeliğine, birlikte, yeryüzünden daha yukarıdayız ... Uzun sürmeyecek bu, o da benim gibi orada kalamayacak. ... orada ancak zaman zaman yaşanabilir. Orayı şu an görüyor, görmüş oldu, bir daha unutmayacak ... uçucu kaçıcı görüntü bakışlarımızı terk ediyor. Vasco'nun nesir ve gürültü halinde dediği dünyaya geri geliyor, geri geliyoruz.
Öyle ani ve sert bir şekilde geri geliyor ki, boşluğa düşüyor..."
Bu senin kaderin, herkesle paylaştığın kaderin, paylaşmanın ne demek olduğunu artık pek bilmiyor olsanız da. Sıkış sıkış, hep acelesi olan, kendi küçük özgürlük alanını korumaya çalışan insanlar.