Dikkat! SPOILER içerir!
Profil sayfasında; “İçinde bir şey bulunmayacak kadar kötü bir kitap yoktur” yazan bir okuyucumuzun cümlesine hak verircesine sabırla, inatla ve bir hayli de zorlanarak kitabı okumayı tamamladım.
Sekiz küçük hikayeden oluşuyor Victor PELEVİN’in “Mavi Fener” i… Birbirinden bağımsız, uçuk kaçık ütopik hikayeler ile daha dengeli ama basit konulu hikayeler bunlar.
Kitabın arka yüzünde yer alan ve Yazar/Kitap hakkındaki övgü dolu cümlelerin anlamını aradım, bakındım durdum okumam esnasında.
Sabırsızlıkla okumayı yarım bırakıp bir kenara attığım önceki kitaplara ve yazarlarına yaptığım haksızlığı tekrar etmemek adına, okumayı tamamlamak için çabaladım. Sanırım bu kitabı tamamlamak, bir özürdü yarım bıraktığım kitap yazarlarından.
Özellikle ilk iki hikâyede, gerek anlatımın gerekse çeviride tercih edilen kelimelerin ağırlığının, okuyucuyu fazlasıyla yorduğunu düşünüyorum. Hikâyeleri tamamlanıp bir diğerine geçtikçe, “geçemediğimi” fark ettim; yeni hikâyenin ilk sayfalarını okurken bir önceki hikâyenin ne anlattığını, niye ve nasıl sonlandığını sorgulayıp durdum.
Sonuç?
Halen sorguluyorum.
İyi okumalar…
