Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsan Selim İleri
Geçmiş Zaman Yazarı'nın şimdi Marcel Proust gibi çayına kurabiyeler batıracağı, kurabiyeleri batırır batırmaz Madeleine kurabiyelerinin Proust'ta yarattığı mucizeyi bir kez daha yaşayacağı, hemen hemen ölgünken, yavan, neşesiz günler geçirirken, yarının, öbür günün... sonraki günlerin de yavan, neşesiz .geçeceğini duyumsamışken ansızın dirileceği, vücudunda ve ruhunda bir iksir gibi "hayatî bir haz"zın dağılacağı, işte artık büyük halasının mı, başka bir akrabasının mı yanında geçirdiği yazları, güzleri usul usul anımsayacağı, uyurgezerin gezinişleriyle yine eski çalışma masasına koşacağı ve aralıksız yazacağı vehmedilmişti...
Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsaydın; "geçmiş, bir daha geri gelmeyecek zamanlar"ın naif dokusundan, titiz bir işçilikle inceden inceye işlenerek kurulmuş bir roman.
Selim İleri'nin tarzını üslubunu çok beğeniyorum ama bu kitabı bir türlü tamamlayamadım. Dili biraz ağır ve roman çok fazla çekmedi beni, bekleyip biraz daha okudum ama yine bıraktım.
Kitaptan 2 Alıntı
" En yakınlarımız bile bizi hiçbir vakit gönlümüze göre anlamayarak, yardımlarına muhtaç olduğumuz zaman bize tutamayacağımız nasihatler sunarak, sözlerine muhtaç olduğumuz zaman susarak ve sükûtlarına ihtiyacımız olduğu zaman susmayarak, böylece zararlı sükûtlarıyla ve sırasız sözleriyle, acı kayıtsızlıklarıyla ve gafil hüsnüniyetleriyle, günler ve geceler zarfında hiç durmadan ve hiç haberleri olmadan, yavaş yavaş kalbimizi kaplayan yaraları açarlar."
Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsan, Selim İleri
Ama düşler, sözgelimi deniz,yakamoz, Arşipel göğü, hayat ve aşık olmak isteği, hayallere kapılmak boyuna akıp durur. Sürüp gider yakamoz; dönüş yolculuğundan caymak imkansızlaşır.
" Nil, sonu gelmeyen bir başlangıçtır."
