Öğrenciler bir bakıma kırkayak gibidirler ama kırk ayağı olduğunu bilmeyen bir kırkayak gibi. Çoğu ayaklarının farkında bile değildir. Ödev ve tez sürecinde bir sorunla karşılaştıklarında, durakladıklarında, ayaklarına bakmayı genellikle akletmezler! Onun yerine kırkayak olmayanlardan medet umarlar; örneğin tırtıllığını çoktan geride bırakmış kelebeklere gözlerini dikerler. Ne büyük yanlış. Oysa belki de on birinci ayaktaki ayakkabı vurmaktadır; hepsi o. Kelebekten medet ummak yerine, bir ayakkabıcı bulmak gerekmektedir. Bu metin ayakkabıcı rolüne çıkmayı reddeder. Ama çarıklarını çekip en yakın ayakkabıcının nerede olabileceğine ilişkin, ihtiyaç duyanla birlikte düşünmeye ve yola çıkmaya hazırdır.”
Ayhan Yalçınkaya, bu kitabın ilk baskısında, benzer kılavuzların şimdiye değin yüz vermediği bir üslupla, bir yandan lisans öğrencilerinin bir ödev yapmak için bilmesi gereken kimi temel açıklamalara yer verirken, bir yandan da ödev çerçevesi içinde öğretim elemanlarının ve öğrencilerin dünyasına eğilen deneme tadında bir anlatı geliştiriyordu. Şimdi bununla yetinmiyor ve dikkatini lisansüstü öğrencilerine, danışmanlara ve teze de çeviriyor. “Üniversite çölünün Mecnun’ları olarak tez-Leyla’sını arayana, belki de söylenebilecek son söz şudur: Dua edin ki tez Leyla’dır; Aslı değil !
