gaye hanımdan ilk okuduğum bir kitaptı, aslında yaşanan bir olaymış ve bir yangında bulunmuş kasetlerden yazıma geçirilen bir hikaye olmuş.
ibrahmin hayatı, hissizliği, acıları, sevgisizliği ve yarım kalan sevdasını konu ediyor.
bazı kişilerin onun hayatına dokunuşlar o kadar güzel anlatılmıştı ki , akıcı okudum bir günde elimden kaydı.
melek denen kuşun onunla olan yerleri, insanlar onu anlamıyordu ama bir kuş onu anlıyordu mesala.
bazı yaptıklarına anlam veremediğim anları oldu İbrahimi , ama o acıya duyarsız olması onun acı çekmediği anlamına gelmezdi.
ve rüya, rüyanın hayatı ve ibrahimle karşılaşmaları aşırı güzeldi , sonunda rüyayla yollarının kesmesini okumak isterdim ama , görmedik, çok beğendim kitaplar arasına girdin meçhul:)
Acıyı hissedemeyenleri hissizlik suçladılar tıpkı İbrahim gibi...
geceleri uyuku almıyordu gözlerinde rüyanın ama ilk rüyasında kendi mezarını görmesi ve bunu anlatamadan isminin rüya olması..
İbrahim ve rüya ...
iyi okumalar...
