Heyelanlar yüklü omuzuma dokunmayın,
Bırakın çöksünler secdelerce.
Dolunay aydınlatamaz göğümüzü,
Gözlerimizi kararttığımız sahnelerde.
Ne papatyalarla taç yapmayı bilirim ben,
Ne de güller yetiştirebilirim.
Ben sonsuzluğa mavi bir yolcu,
Ben kendimin kölesiyim .