Meçhul Mektuplar
Hamza ErgenQuotes
Oysa mürekkebime akıtmıştım,
Umutlarımı yazmak için,
Söz vermişti Ağustos böcekleri,
Mutlu olacaktık hatta bir zaman.
Haykırırken yalnızlığımızı asice.
Hem de yan yana,
Söz verememiştik hatırlarsan.
Hatırlamak kolay değil ki,
Gün be gün unutuyor insan .
Heyelanlar yüklü omuzuma dokunmayın,
Bırakın çöksünler secdelerce.
Dolunay aydınlatamaz göğümüzü,
Gözlerimizi kararttığımız sahnelerde.
Ne papatyalarla taç yapmayı bilirim ben,
Ne de güller yetiştirebilirim.
Ben sonsuzluğa mavi bir yolcu,
Ben kendimin kölesiyim .
Sayfa 24Kitabı okudu
Gençlik Zamanı
Bir sancı var dudaklarımda,
Sustukça bir sancı.
Haykıramamak oturur nefesime.
Kırılmamış her aynaya baktığımda
Bir efkar basıyor şakaklarımı.
Sofralar kuruyorum
Ben ölmedikçe ölmeyecek gençliğime.
Lokma lokma çiğnenirken
Çürük dişler arasında,
Yara bere içinde avuçlarım
Kan doluyor kışkırtılı.
Zar zor takındığınız
Samimiyetsiz gülüşlerimiz,
Ne kadar da sefil.
Nasıl da kahkahalı.
Mürekkepsiz Yazgı
Artık yazamıyorum !
Belki de yazacak bir şey kalmamıştır.
Türküler öksüz, şiirler yetim,
Sevdalar yarım ve kimsesiz kalmıştır.
Leylekler de göçe başlayınca,
Telefon direkleri bile yalnızlaşmıştır.
Yeryüzü anlamsızlaşmış,
Yeryüzü bayağılanmış,
Yeryüzü kararmıştır.
Belki bundan mütevellittir herşey,
Belki buna binaendir birkaç şey.
Tarumar edilmiş gelecekler,
Hayaller kuklalaştırılmış oyuncak,
Düşünce bir damla okyanusta,
Düşündükçe insan sararıp solacak.
Bundan mütevellit mütevazı,
Buna binaen yaşanacak.
Dîbâce
Yeşeren gülüşlerin sarardığını görmek
nefes mi gerek ölmek için
kafidir bazen yetişememek
Sayfa 12 - TelmihKitabı okudu