“Bana nasıl delirdiğimi soruyorsunuz diyerek başlar yazar kitaba ve ilk hikayesini şöyle sonlandırır: Deliliğimde buldum özgürlüğü de güven duygusunu da; yalnızlığın özgürlüğünü ve anlaşılamamanın verdiği güven duygusunu, çünkü bizi kim anlarsa bir parçamızı kendilerine köle ederler.”
Düşünceler, duygular üzerine yazılmış bir kitap. Umutsuz bir insan tablosu. İsyan edilen bir yaşam ve ölüm isteği konu edilmiş. Kısa olması bir çırpıda bitmesini sağlıyor.
Alıntılar:
“Ben senin gibiyim, ey Gece, sabırlı ve tutkulu; çünkü göğsümde yatar bin ölü aşık, solmuş öpücüklerin kefenlerine sarılı.”
“Öyle kimsesiz kaldı ki neşem sonunda öldü.”
“Çok geçmeden yalnızlığa dayanamadı ve öldü sevincim.”