Herkese selam! Maral Atmaca'nın kaleminden çıkan Medusa'nın Ölü Kumları kitap yorumu ile geldim. Öncelik konusundan bahsetmek istiyorum.
Dediğim dedik bir kadın olan Elzem Akay kitabımızın baş karakteri. Elzem, kardeşi Itır, evlatlık kardeşi Doğa ve hizmetçileri Mara bir gece beden olarak evin hanımı ama ruh olarak iblis gibi bir şey olan (çözemedim ne olduğunu) şahıs tarafından ritüele kurban edilirler ve kendilerini orta çağda bulurlar.
Bu zamanda da hizmetçi olan Mara'nın ve Itır'ın konumu yükselir. Elzem ile Doğa ise kendilerini hizmetçi olarak bulurlar ama Elzem asla kendini ezdirmez ve uğraşlarıyla yükselmeye çalışır. Bu arada da aslında büyünün, gücün içinde bulurlar kendilerini. Koruyucular, Oyunbazlar, Işık Getirenler, Tenebrisler, Muhafızlar, Azınlıklar ve Bilgeler adında yedi klan vardır ve statü bu klanlara göre belirlenmektedir.
Kitabın temelde konusu bu tabi içerisinde çok fazla olay dönüyor. Her ne kadar ilk yüz elli sayfası beni sarmasa da devamı çok akıcı ilerliyor. Benim değinmek istediğim bir nokta da şu;
Elzem'in hareketleri. Çok güçlü, her şeyi başaracak güçte bir kadın olduğu inkâr edilemez. Hayran olmamak elde değil ama bana bi tık fazla egolu ve kibirli geldi. Yaşadıkları falan evet çok kötü etkilemiş kendisini ama bazı yerlerde çok gereksiz gurur yaptığını düşünüyorum. Benim yorumum bu kadar. Eğer şüpheleriniz var ise bence onları bir kenara koyun ve başlayın. Bence siz de devamını benim gibi devamını heyecan içinde bekleyeceksiniz.
