Şefkat ve özverili bir dostluktan gayrı herşey geçicidir.
Sayfa 308
Reklam
William Shakespeare'in dehasını övgü
. 18 Ocak 1854 (Kırım Savaşı başı) Bu hafta Kral Lear'ın ilk perdesini yeniden okudum. Shakespeare, onu düşündükçe beni daha çok korkutuyor. Bütünlükleri içinde, eserlerini muazzam, yüceltici buluyorum - kozmos fikri gibi; orada sadece göz kamaştırıcı ve şaşırtıcı bir sonsuzluk görüyorum. ...
Sevgilisi Fransız şair ve yazar Louise Colet'e (1810-1876) yazdığı mektuplardanKitabı okuyacak
Evet, ışık peşindeyim ben! İşte dostum, insan yaşlanınca, o yaşam güneşi batarken -renk ve yankıların en güzel anında- her şeyin, özellikle şefkat hissinin bambaşka bir an­lamı oluyor. (...) İnsanları ve herşeyi gerçek değerleri içerisinde görüyorsunuz; onları ruhunuza aksettiği gibi se­viyorsunuz; onun talihinize ekleyeceği katkıları düşün­mez oluyorsunuz.
Sayfa 113
İnsan yirmisinde nefsine hakim olursa, ellisinde iğrenç bir serseri olmaz mı?
Yazarlık, tek kişinin birçok kişiye karşı, savaşıdır...
Reklam
Güçlü kişi sevgisizdir; oysa sen sevgi dolusun!... Sen yalnızbaşına yaşamamalısın; gücün yerine gelince, yaşamaya başlamalısın; bu gücü sadece kendine harcamamalısın!
Ben, kurallara uymam. Hayatım hep soru sormakla geçer..
Siz, boğulur gibi olan yüreğimi ferahlattı­nız! Teşekkür ederim!
Sayfa 300 - "Şanti om..." :)
Parasız ve zorunlu eğitim bir işe yaramayacak, ancak budala sayısını arttıracaktır.
Reklam
Hayatın acımasız, şanssız günleri vardır! Dahası iyi bir dünyayı bulmak, ya da günümüzün düzeltilmiş dünyasını yoğun bir şefkate boğmak için, henüz pek gençsin!
Dost­luk duyguları sizi kör ediyor sevgili üstad! Sözkonusu ettiğim zümre­den değilim ben! Kendimi tanırım ve eksiklerimi de bilirim! Bu ek­siklikler de fazlasıyla çok bende!
Sayfa 287
Bizler, kendimizi hep ilahlaştırırız. Tüm sevgi ve hayranlıklarımızın altında, kendimiz varız; ya da buna yakın birşey buluruz?
Sayfa 116
Başkalarına faydalı olamadığım, hoş bir görünüşüm olmadığı zaman da artık bu dünyadan oflayıp puflamadan sakin sakin göçüp gitmek istiyorum; ya da, hiç olmazsa, kendim dahil fazla değer taşımayan bu zavallı insan cinsine, bunları söylemeden ölüp gitmek istemiyorum!...
İçim hep kabarık; sana ait bir hatıra, içimdeki bu kaygıyı biraz olsun söndürebilir!
Resim