Bereket Denizi serüvenim sonunda bitti. Bir sıralama yapayım önce:
Kaçak Atlar mükemmeldi serinin en iyi kitabı.
Bahar Karları ikinci güzel kitaptı.
Meleğin Çürüyüşü üçüncü.
En son Şafak Tapınağı'ydı çünkü bitirene kadar canımdan bezmiştim! Meleğin Çürüyüşü final kitabı olması dolasıyla hüzünlü bir hava verdi bana. Sonunda beklediğim gibi ne evet ne hayır dercesine kafa karıştırdı, öyle de bitirdi. Mişima'nın hayatını da aynı bu kitap serisinde olduğu gibi yaşadığına yürekten inanıyorum. Finalden sonra bir ''intihar ekibi'' düzenlemesi de bunun en net kanıtıydı. Çok sevdiğim bir seriydi, bitirmek garip hissettirdi çünkü Japonya'nın uzun süreli siyasi hayatını, inançların insan üzerindeki etkisini, kültür kaybını vs... birçok şeyi verebiliyordu. Farklı bir dünyaya girmiştik. Honda'yı en baştan beri sevemedim, soğuk nevale geldi bana hep ama sonunda sempatimi kazandı. ^^
