Yazmak, bazen bir tür mecburiyete dönüşür. Derdi olan ya bu derdi kendi içinde tutarak o derdin ateşinde yanar, ya da derdi kelimelere dökerek başka kulaklara döker, ya da anlatır. Sadece bu da yetmez, kelimelerden biçimlere bürünmüş olan derdin dinlenilmesi, yani duyulması gerekmektedir. Tam da bu noktada güzel anlatma, söyleme hususu devreye girmektedir. Edebiyat, yürekten doğmuş kelimelerin güzellikle yoğrulması değil midir? Nick Hornby’in derlemiş olduğu “MALEKLE SOHBET” adlı öykü kitabının oldukça nitelikli olduğunu belirtmek gerekiyor. Neredeyse her satır okuyucunun damağında bir tür kamaşmaya yol açıyor. Robert Harrıs, Melisa Bank, Giles Simth, Nick Hornby, Dave Eggers, Helen Fielding, Roddy Doyle, İrvine Welsh ve John O’farrell’in birer öyküyle yar aldığı öykü kitabı edebiyatta ustalık nasıl olur sorusuna da güzel bir cevap teşkil etmektedir. Sor olarak şunu belirtmek gerekiyor; ‘Hiçbir şey departmanı’ okunduğunda bile edebiyatın sağaltıcı ve ‘kurtarıcı’ gücü görülecektir…
