Hafif acılar konuşabilir ama, derin acılar dilsizdir.
Aşk; herkesin yüreğindeki boşluğa göre şekillenen, herkesi farklı bir yerden vuran, herkesi başka bir iman ve ibadetle dolduran, öylesine sınırsız ve öylesine belirsiz bir kavramdı ki.
Aşk bir evrendi. Sonsuzluğun içinde, milyarlarca tür barındıran, kimi ateşten, kimi ışıktan, kimi dumandan, kimi yeşilden, kimi beyazdan, kimi sudan, kimi topraktan…
Milyonlarca farklı yıldız, canlı, cansız ve bilinmezden oluşan evren kadar zengin…
Milyonlarca şarkıya, şiire ilham olacak kadar bereketli…
Kimine umut getirecek kadar parlak. Kimini umutsuzluğa mahkûm edecek kadar karanlık. İşte bu kadar değişken, bu kadar tanımsız bir şeydi aşk…
Bir tek, tarafları net ve değişmezdi.
Bir seven, bir de sevgili…
Yusuf ve Yesra… İki kardeş… Tek can… Ve onları ayıran babaları… Küçük Yusuf’u tarikatın emrine gönderirken, gencecik Yesra’yı yaşlı tarikat liderine eş olarak verir.
Sonra…
Sonrası, mücadeleci Yusuf’un tarikattan kaçışı ve Barlas oluşu... Hayatı keşfi... Mucizelerin ona getirdiği iki melek; Nesil ve Ekin. İç içe geçmiş, soluk soluğa okunan, bir adamın iki hayat mücadelesi.
Yesra ve Yusuf’un yürek burkan, sarsan hikâyesiyle irkilecek, Nesil ve Barlas’ın aşklarıyla yaşamın ne denli bir mucize olduğuna tanıklık edeceksiniz.
