Şeyh Ahmed-e Xane'ye ait bu yüzyıllarlık şiirin oyunlaştırılmasında, Cuma Boynukara'nın, insan ilişkilerini bireylerin dünyayı değerlendirmesi ve hayatı anlayış biçimiyle bütünleştidiği görülüyor.
Şair'in tasavvuruna sadık böylesi bir algılayış, kaynağa sadakatle yetinmeyip, kaynağın çağdaş geçerliliğini temel baz yapmaktadır ki bu tarz bir davranış dikkati üstüne çekiyor. Bu dikkat, özellikle bir toplumsal yapı işleyişini çıkış noktası olarak seçmektedir.
