Gün içinde türlü mekanlarda farklı kitap okurum ve içinde bu tür kısa hikayeler olan kitaplar kalabalık ortamlarda bana eşlik eder ;)
Aslında bildiğimiz hikayeler...
İbretlik, ders alınası vs vs vs...
Bu tarz hikaye kitaplarını seviyorum tabii çok fazla beklenti içerisinde olmamak lazım .Benim kafamı rahatlatıp,huzur veriyor.Ve içimdeki sevgi,vicdan,yardımseverlik vb duyguları harekete geçiriyor.
Kokularına tabii ayrıca hayranım.Her kitabı açtığımda yayılan o koku,sanki elimde çiçek tutuyormuşum hissi veriyor..Kokulu kitaplar serisini bitireceğim sanırım. .
Pardon, sömürebileceğimiz bir tutam duygunuz var mı?
Evet, başlık kitabı özetlemek için yeterli düşünüyorum ama derinlemesine bir yazı yazmazsam da içimde kalacağının farkındayım.
Eğer benim gibi Facebook'un popüler olduğu zamanlar deliler gibi zamanınızı orada harcadıysanız mutlaka ilginç bir bilgi tarzı sayfalar görmüşsünüzdür. Ve ne var ki o sayfalarda örnek alınması amaçlanan abuk subuk hikayeler vardı. İşte bu kitabımız o hikayeleri toplamış ve bize sunmuş. (Günümüze uyarlarsak da sanırım Twitter'daki herkesin yalan olduğunu bildiği ama inatla okuduğu hikayelere benzetebiliriz.)
Dediğim gibi oldukça basit, yazılmak için üzerine düşünmek gerekmediği birkaç hikayeden (benim bakış açımla masal) oluşan derleme bir kitap. Masal ne alaka diye soracak olanınız varsa onu da açıklayayım.
Yaşlı bir adamın verdiklerini bozuk para sanıp çocuğa veren adamın onların altın olduğu anlamasından tut, sırf son parasıyla kendisine ilaç aldığı için tüm mirasını ona verene kadar çeşit çeşit değişik insanlar var. Ama konu şu ki bunların gerçekleşme ihtimali maalesef ki yok.
Eğer ilkokul çağında bir çocuğunuz varsa belki onlara iyiliğin güzel bir şey olduğunu ve sonucunda kendilerine güzel şeylerin döneceğini anlatmak için okutabilirsiniz. Disleksi hastalığına sahipseniz veya benim gibi uzun kelimeleri görünce kafanız karışıyorsa kendinize okuma güveni vermek için harika bir fırsat. Ama bunların ötesine geçebilmek mümkün değil maalesef ki.
Ben çocukken Tavuk Suyuna Çorba serisi vardı. Hâlâ yeni kitap çıkarıyorlar mı bilmiyorum ama Menekşe Kokulu Hikayeler de bu serinin izinden gidiyor. Yalnız Tavuk Suyuna Çorba bu kitabın yanında Nobel edebiyat ödülü almış kadar başarılı sayılır o ayrı.
Kitaba başladıktan sonra ilk 45 sayfada ilk defa duyduğum bir öyküye rastlayamadım. Hepsi ya Facebook'ta ya da takvim yapraklarının arkasında defalarca karşılaştığımız öykülerdi. Buna rağmen inancımı kaybetmeyip okumaya devam ettim ama diğer öyküler de ilkokul seviyesi basitliğindeydi. Tamam öyküler kısa olur ama bu kitaptaki en uzun öykü üç sayfaydı. Hikâyenin içine giremeden pat diye bitiyordu. Öğrencime söz vermesem kitabı kesinlikle yarım bırakırdım ki ne kadar sıkıcı olursa olsun bir kitaba başlanıldıysa sonuna kadar okunması gerektiğini düşünüyorum.
Okudum bitti bir çırpıda. Ama çok sakin ve bir o kadar basit anlatımlı bir kitap geldi bana daha önce bir çok yerde ve kitaplarda rastladığım hikayeler di. O yüzdende sade geldi galiba. Kısa kısa hikayeler ibaret bir kitap ders alınması gereken olaylar var içerisinde. Mutlaka okuyun diyemiyorum. Kitapla kalın
