Yolları sevmenin, uzun yola çıkmanın şiirlerini yazmak isterdim.
Bir hüzünden bir sevince, bir şiirden bir yaşama, bir sevdadan
bir başka karasevdaya gidip gelmenin.
Bir demet kır çiçeğiyle kutlamak isterdim
doğum gününü
sevgiler sevinçler, bedeli ödenmiş acılarla değil
ölüm gününü
Yalnız sana bağışlamak isterdim gözyaşlarımı
yurdum, yaralı geleceğim
Adımı unutsan da umudu asla
Ah! Güz geçiyor, aşk da, sevda da
ömrüm kederin kara sokaklarında
gittin izi kaldı unutuş ve acının
aldatılmışlığın bir de, akşamdı
sevgilim diyebilseydin bir de bana
Böyle mi yazacaktın aşk hikâyeni şair?
- Ölüm öpsün ömürleri ve hikâyelerini...
Dudağına biraz hüzün
biraz umut ve mutluluk
biraz da İstanbul çal...
Sevgi, oldukça ihmal
Sevda biraz da ihtimal
Bu akşam hiç konuşma
öylece yanımda kal...
Yüzünde biraz hüzün
yüzümde oldukça yüzün
Aşk, hemen şimdi, derhal
yalnızlık sadece masal...
Kalbin, kalbime misal...