“ Ömür akıp giderken ufuksuzluğun, umutsuzluğun, alışkanlıklara esaretin ödettiği bedel o kadar vahimdir ki... Yavaş yavaş öldürür.
Yavaş yavaş ölürler...
Heyecanlardan kaçan, şaşırmayan, hayret etmeyen, hayranlık hissetmeyenler.
Ufuklarını genişletmeyen, rüyalarını gerçekleştirmek için risk almayanlar...
Yavaş yavaş ölürler...
Tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki ışıltıları görmekten mahrum yaşayanlar..."