"Sonra derler ki bir gurbet daha var, adı duygusal yalnızlık. Kendi duygularımdan çok uzağa gittiğimde olur. Seviniyor muyum, üzülüyor muyum, aşık mıyım, bir derdim mi var, hiç bilmiyorum. İnsan kendinin gurbetine çıktığında, işte orası en koyu yalnızlıktır. Kalbimi okumayı unutsam eğer, bir el bana değsin ve harfleri yüzüme tutsun isterim. Hecelemeyi yeni söken bir çocukmuşum gibi, otursun biri yanımda ve bana okumayı öğretsin."
eczacıhanımkız ın paylaşımları hatırlamama vesile oldu. Yoğun iş hayatından dolayı hafta da bir gün okumaya ayırabiliyorum. Kocaeli gibi bir şehirde kapsamlı bir kitapçı bulamadığım içinde memleketime gelir gelmez uğradığım ilk mekan kitapçı oldu 🤗
Yolculukta ne ile karşılanacağı belli olmadığı için şimdilik bu kadarıyla yetiniyorum 🤗
i.hizliresim.com/2Pm9gj.jpg