Meryem ürkekti. Avcıyı gören av gibi ürkek konuşuyordu. “Eğer babam mani olmasaydı arkadaşlarını komalık edeceklerdi. Bakın, başınıza bir hal gelecek, gidin buralardan, kurtulun. Senin kadar ben de inanıyorum bu saçma hikayeye ama bu insanlar o kayanın tepesindeki lanete samimi duygularla inanmışlar bir kere. Babaannem, cemal dede ve üç kişi daha köylüyü tamamen inandırmışlar. Bu insanlar saf ve inançlı insanlar. Güvendikleri insanlara son derece inanır ve onların sözlerinden asla geri dönmezler. Onlara sadık kalırlar. Şimdi köyde kime sorarsan sor o kayanın tepesinde lanetli bir insanın yattığını ve uyandırılınca lanetiyle köyü yerle bir edeceğini söyler sana.”
