Öncelikle kitabın konusu malum kitap ve okumak üzerine, dolayısıyla içerisinde birçok islam aliminden, gayrimüslim yazarlardan alıntılar ve bilgiler mevcutken Mustafa Armağan gibi defalarca Türk Tarih Kurumuyla mahkemelik olmuş, her defasında yalan tarih beyanları yüzünden adliyelerde sürünmüş, her davayı kaybetmiş, Türk gençliğini zehirleyen şarlatana yer verilmesi birinci eksim oldu. Kitap okumak konulu bir eserde Mustafa Kemal Atatürk’ün hiç anılmaması en büyük eksi tabiki ama yazarın Türkiyeli ifadesini kullandığını görünce neden Ulu Önderimiz Mustafa Kemal Atatürk hakkında yazmadığını anlamış oldum. Yazarın alıntı yaptığı kaynaklardan birisi de meşhur zaman gazetesi olunca iş iyice çözüldü tabi. Yazar bildiğin Türk düşmanı bir örgüte mensup ve ne yazık ki bir öğretmen. Yazar kitap ve okumak hakkında yazmaya başlamış ama hadislere ve dini bilgilere girerek devam etmiş. Bildiğiniz din ağırlıklı bir kitap diyebilirim. Kapağına çok aldanmayın. İçinde çok fazla tekrar var. Resmen 4 defa 5 defa tekrar eden cümlelere rastladım. İşin ilginç yanı bir cümleyi örneğin Ahmet söylemiş diyor, 100 sayfa sonra aynı cümleyi Mehmet söylüyor. Gelişigüzel yazılmış, kontrol edilmemiş gibi bir durum var. İçerisinde hiç mi değerli bir şey yok? Elbette var, ünlü düşünürlerden kitap ve okumak hakkında önemli sözler ve hikayeler var fakat sadece bunlar olsaydı kitap en fazla 170 - 180 sayfa olurdu. Ayrıca kitabın işe yarar kısımları tamamen İbrahim Ünal’ın Kitap Tiryakiliği ve Ahmet Maraşlı’nın Okumayı Sevdirme Yolları adlı eserlerden alıntı yapılarak doldurulmuş. Bir çok sayfanın altında kaynak olarak bu iki kitaba çok rastladım.
Mehmet İmrak 
Meşhurların Kitap Okuma Alışkanlıkları
