İnsan kendi kelliğinden, kendindeki çıbandan iğrenmez, yaralı elini yemeğe sokar, parmağını yalar, gönlüne hiç de tiksinti gelmez. Fakat bir başkasında küçücük bir çiban yahut azıcık bir yara görse onun yediği yemekten tiksinir, o yemek, içine sinmez. Iste
kötü huylarda cibanlara benzer. Zulüm, kin, haset, hirs, insafsızlık, kibir gibi bütün kötü huylar, sende oldu mu incinmessin. Fakat bunları bir başkasında gördün mü ürkersin, incinirsin. Bil ki kendinden ürkmedesin, kendinden incinmedesin. Insan, bunlar kendisinde oldu mu incinmez fakat bir başkasında bu huyların pek azını bile görse ondan incinir, tiksinir.