Kafka'dan okuduğum 3. Kitaptı. ilk ikisini çok beğenmemiştim o yüzden bu kitabına da önyargılarla başladım ama okudukça önyargılarım pozitif yönde tamamen değişti ve yerini hayranlığa bıraktı diyebilirim.
Çok duymuşuzdur şu repliği Gregor Samsa uyandığında kendini bir böceğe dönüşmüş olarak buldu. Gerçekten farklı ve vurucu bir giriş cümlesi ama sonrası karanlık ve inanın karanlıkta kalması okumayanlar için daha iyi. Yine de şunları söyleyebilirim.
Kitap bittiğinde düşündüğüm şey yazarın ne kadar harika bir kalemi olduğuydu. İste yazarlık budur dedim kendi kendime. belki de çoğumuzun görmeye tahammül edemediği pis, saçma, sevimsiz bir canlıyı öyle bir anlatır ve aktarır, ona öyle bir yerden bakar ki sevgi ve merhamet duygusuyla doldurur kalplerimizi. Aslında edebiyatın belki de en büyük mahareti budur: önyargıları kırmak. Senden farklı olanı tanımak ve empati yeteneği kazanmak.
