Herkes bağırıyordu:
Ya Mevlana kurtar bizi Moğollardan!
Uzunca bir müddet sonra Hazreti Mevlana kalabalığın arasından dışarı çıktı. Hikmeti ilahi sanki o mahşeri kalabalık arasında bizzat küçük Osman'ı hususi olarak görmek için onun yanına geldi. Ötelerin ötesini gören o tılsımlı gözleriyle Osman'ı süzdü. Sanki ona bir ders vermek istiyordu. Osman adeta büyülenmiş gözlerini Mevlana'dan ayıramıyordu. Sanki bu mahşeri kalabalık hiç yoktu. Sadece Osman ve Hazreti Mevlana vardı. Söze hacet kalmadan durumu anlattı. Ona güçlü bir devletin önemini gösterdi. Kafirin insafı olmadığını, devletin güvenliğini sağlamanın sultanın görevi olduğunu kazıdı küçük kalbine fakat devletin ebedi devam etmesi gerektiğini de nakşetti küçük Osman'ın beynine. Hepsinden öte bir devlet yıkılırken, yani daha güçlü bir devletin kuruluşuna da erenlerle birlikte öncülük ediyordu..
