Mevlana'da Sevginin Yolu
Nigel WattsQuotes
"Dünya ve kumlar yanıyor. Yükünü yanan kumlara ve yolların toprağına daya,
çünkü aşk ile yaralanmış herkes
bunun izini yüzünde taşımalı ve bu yara görülmeli. Bırakın kalbinizin yarası görülsün, çünkü sevgi yolunda yürüyenler bu yaralarından tanınırlar."
Hazret-i Muhammed (sav)
Dünyanın zindanında dokuz yıl kalmıştı ve artık ruhu özgürlük ihtiyacıyla acı içinde yanıyordu.
"Beni aramaya başladın ama hâlâ bulabilmiş değilsin.” Şems’in gölgesi yarı karanlıkta titreşiyor gibiydi. “Buldukların yalnızca benden geriye kalanlar.”
"insan yaşadığı hayta uygun şekilde ölür"
Felsefe çok güzel bir tuzaktı: Eğer onunla fazla oynarsan parmakların içine sıkışırdı.
Adam lütufkâr bir tavırla, “Ben bir devenin taşıyabileceği kadar çok kitap okudum,” dedi. “Ve bu kitaplardan hiçbir tanesinde müziğe dini kanunlar tarafından izin verildiğine dair bir tek satıra bile rastlamadım.”
Celal yumuşak bir şekilde, “O halde dostum,” dedi. “Bütün bu kitapları, onları taşıyan deve gibi okumuşsun.” Celal'in müritlerinden gülüşmeler yükseldi, ama O bir bakışıyla onları susturdu. Yine yumuşak bir tavırla, “Müziği anlamak için,” diye ekledi. “Onu kulaklarınla değil ruhunla dinlemelisin.”
Onun dudaklarındaki sessizlik en güzel müzikti; bir bakışı insanı kendinden geçirmeye yeterliydi.