"Form follows function" der Sullivan; yani biçim işlevi izler. Bu düşünceyi, mimari eserlerin dış görünüşlerini her şeyden üstün tutan Formalist'lere yöneltir. Onlar, mekanın kullanışlı olmasından ziyade, dikkat çekmesi gerektiğini savunurlar.
Eserlerini incelediğimizde ise, bir zamanlar yanında çalışmış olan Mies'in de bu düşünceyi onayladığını ve hayatına yansıtmaya çalıştığını görüyoruz. Öyle ki, tasarımını yaptığı binalar ile ilgili verdiği röportajlarda bu düşünceyi açıkça belirtmektedir. Formun amaç değil yalnızca sonuç olabileceğini (42) ve form için yaşamın ya da kişinin içinden gelerek açığa çıkartılabilecek bir şey olduğunu (46) söylemesi; bu konudaki kimliğini gözler önüne sermektedir.
Mies'in form konusundaki görüşlerinin yanı sıra; mimarlığın özünü ortaya koyuşunu, mimarlıkta karşılaştığı temel sorunlara bulmaya çalıştığı cevapları ve deneme-yanılma yollarıyla mimari kişiliğini oluşturuşunu bizlere sunan bir şölen niteliğindeki bu kitap; Doğan Kuban ve İhsan Bilgin tarafından derlenmiş, Mies'in kendi söylemleriyle desteklenmiştir.
Mies'te Çağdaş Mimarlık Tarihi dersinde anlatılanlardan daha fazlasını bulmak ve onun mimarlık adına yaptıklarını anlamak için kesinlikle okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Zira ben, dersi dinlerken Mies'i ne kadar tanıyamamış olduğumu gördüm, kitapla buluştuğumda.
