Dışarıdaki dünya benim değildi. Ama ben dışarıdaki dünyanın oldum. İnsan kendi yarattığının dışındakine sahip olamıyor aslında. Her şey emanet gibi. Belki ben de annem için emanettim
Etekleri birleşen iki dağ gibi duruyorduk...Uzaktan bakıldığında güzel, yakınında yalnız,yakıcı soğukluk ve kocaman bir boşluk...Ne var ki,böyle sürüp gidecekti bu aşkın öyküsü...