Milena'ya Mektuplar
Franz KafkaQuotes
"Milena, sen başkaydın. Hasta bir adamı sevecek kadar hastaydın!"
"Ki sen bu isen, özür dilerim.
Bilmeden sevdim."
“Pes ettiğimden değil, olmayacağını gözüme soka soka gösterdiğin için vazgeçtim.”
“Bir sürü sıradan iş başardım,ama durmamacasına bir şey çınlıyor kulağımda:”Milena yanında değil artık!”diyor,daha güçlü bir ses karşılık veriyor bu çınlamaya:”Korkma,diyor,seni hiç bırakmayacak.”Evet ama o küçük çınlama da kesilmiyor bir türlü.Sonra yine yazdığın mektup var Milena..Soluğum kesilmeden nasıl okuyabildim o mektubu?Nasıl soluk alabiliyorum daha?Şaşıyorum.Nasıl senden ayrı kalabiliyorum ?Nasıl olabiliyor bütün bunlar?Anlatabilir misin bana?Yakınmıyorum,sızlanma değil bu…Unutma Milena,söz verdin bana.”
Sayfa 74 - Bky yayınlarıKitabı okudu
“Bir yokuşu tırmanmıştık birlikte…Birlikte taşlı yoldan dönmüş,akşam güneşinde ağaçların altında dolaşmıştık.Yok olur mu bunlar?”
Sayfa 73 - Bky yayınlarıKitabı okudu
“Geçti artık,şimdi yalnız kendi hastalığımı ,kendi sağlığımı düşünüyorum,ama ikisi de sen demeksin.”
Sayfa 53 - Bky yayınlarıKitabı okudu
“Ne olacak diye bugünden kafa patlatmaya ben de karşıyım-karşıyım,çünkü sen varsın hayatımda yalnız olsaydım kimse engel olamazdı bu türlü düşüncelere-gelecek günlerin savaş yerine dönüyor insan bugünden,toprak altüst olmuş,yarın kurulacak evin temellerini nasıl taşısın?”
Sayfa 85 - Bky yayınlarıKitabı okudu