Herhangi bir Türk dizisi gibi; Okurken kendi kendime devamlı sordum; ‘ Bunu okumak zorunda mıyım’ diye. Evet içim istemeye istemeye en kötüsünü bir daha okuyamam diye düşünüp bitirdim. Böyle olmaz ama diyip kendimi dövdüm uzun zaman; okudum ve bitirince bir daha denk gelmemek üzere sildim kafamdan…
çatlaklar içindeki evimizden tek bir kitap alabileceğimi söylediler ve severek okumadığım ama depremden önceki gece 3 e kadar okuduğum kitabı alabildim ve artık Franz Kafka'nın bu kitabı dışında başka kitabım kalmadı çok üzgünüm oysaki kitaplığımda okunmayı bekleyen kitaplarım vardı lütfen benim yerime de kitap okuyun
Aslında ilkin şunu açıklamak istiyorum herkes her kitabı beğenmek zorunda değil bende bu kitabı başta çok güzel duygularla aldım ama kitabı okumaya başladığımda hayal kırıklığı yaşadım. Hiç beğenmedim açık olacağım.
Evet sürükleyici bir kitap değil, çünkü şahsi iki kişinin arasında geçen diyaloglar mevcut. Atlayarak okudum. Ama beni etkileyen yerler oldu. F.kafka, inancının, kimliğinin ve hassas kişiliğinin yanı sıra Milena'ya karşı hissettiği tarifsiz duygularla çırpınıyordu mektuplarında. Bazen cesur bazen küçük bir çocuk edasıyla yazıyordu. Her zaman hoşuma gitmiştir birinin iç dünyasına şahit olmak.. Bazen bazı insanlar (güzel insanlar) hayatımızdan geçer gider ama izleri her zaman kalır.
Mektuplardan oluşmuş bir aşk romanı okudum. Severek ve beğenerek okuduğum bir kitap. Önce ufak kelimlerle aşk ifade ediliyor sonra bu aşk büyüdükçe büyüyor. Birinin özeline girmiş ve gizlice okumuş gibi hissettim..
Kafka ile Milena...
Dalgalı, çalkantılı ruh hallerine, birleşmelerindeki engellere ve mesafelere rağmen, yaşadıkları oldukça yoğun bir ilişki.
Birbirlerini yalnızca üç defa görmüş olmalarına rağmen, her anını yanyana geçirenlerden daha derin bir ilişki.
