Mimarlık ve Felsefe

Eskiler, ıstılahatta münakaşa olmaz, derler. Terminolojik farklılıklar gayet doğal karşılanmalı ve dileyenin dilediği terimi dilediği anlamda kullanma hakkına sahip olduğu taraflarca kabul edilmelidir.

Sayfa 138Kitabı okudu

İhsan öz

İnsan en çok ne zaman doğal olur ve/veya en çok ne zaman kendi olur? Elbette, kızıp öfkelendiğinde ve/veya şiddetle arzuladığında. Niçin? Çünkü insan ancak kendini (akıl yoluyla) kontrol edemeyecek denli duygularının tesirinde olduğu zamanlar tüm çıplaklığıyla batınını gözler önüne serer. En doğal anı, hakikatte en duygusal anıdır. En kontrolsüz olduğu an!

Sayfa 133Kitabı okudu

Reklam

İhsan öz

Hiçbir kepçe, kazanda olmayanı dışarı çıkaramaz.

Sayfa 133Kitabı okudu

İhsan öz

Vicdanıyla meşgul olan kişi Kur'an'ı ezberinde tutamaz! (Tebrizli Şems)

Sayfa 131Kitabı okudu

İhsan öz

Sözün özü, her yeni hamle, kendi cahiliye dönemini yaratır ve ister istemez varlığını bir hiçlik zemininde yeniden inşa etmeye çalışır. Niçin? Yıkılıp gidene borçlu görünmek istenilmediği ve tabii ki geçmişten korkmaktaki ısrarın şiddetini vurgulamak için! Ve dahi, gelecek nesillere, kendisiyle mukayese edilebilecek esaslı bir numune bırakmamak için!

Sayfa 123Kitabı okudu

İhsan öz

Ecel Beşiği

Ecel beşiği: Minare külahını tamir ederken oturduğu beşiğin adı. Tepelerde çalışmak zordur çünkü. Hal böyleyken söyle Ey talip, düşünmenin ecel beşiğinde sallanmayı göze almaksızın iki denizin birleştiği yerde senin işin ne ?

Sayfa 120Kitabı okudu