Dokuz yıl önce bir arkadaşla Ankara’da buluşmuştuk. Önce sanırım bir yerde atıştırmalık bir şeyler yedik, sonra birkaç kitapçıya uğradık. Benim aklımda bir Yunus Emre romanı yazmak vardı o zaman, bazı önemli kaynaklar aldım, yavaş yavaş okudum. Sonuçta o romanı yazmasam da çok şey kazandım. Bir de felsefe okumaları iyi olan o arkadaşa tavsiye ettiğin bir felsefe kitabı göster, okuyayım, demiştim. O gün o arkadaşın seçtiği kitabı geçen hafta bitirdim. Çocuklara diyorum bu kitabı okumak dokuz yılımı aldı, gülüyorlar. O zaman başından biraz okuyup sonra unutmuşum, bir buçuk ay kadar önce tekrar baştan başladım. Kitabın başına tarih atmasaydım bilemezdim tabii kaç zamandır okuduğumu. Haziran 2011, Tatarlı, yazıyor. Son sayfaya da 2020 tarihini yazdım.
Thedor W. Adorno, Minima Moralia. İyi kitap. Bazı bölümlerinin başına tik koydum, epey bir yerini çizdim. Önemli notlar, parçalar yazmış. Sorgulayan bir üslup, kendini, içinde bulunduğu grupları irdeliyor usanmadan. Yeni bir ülkede tutunmaya çalışan mülteciler hakkında da kafa yormuş, bu da kendi kimliğinin bir parçası. Farklı konularda değinilerden oluştuğu için kitabı özetlemek mümkün değil elbette. Zaten çok yoğun, bir parçasını özetleyeyim desen yine olmaz.
Alıntı da zor. Çünkü düşünce yoğun bir şekilde sürdüğü için aradan bir cümleyi çıkarmak zor, bazen parçanın veya paragrafın tamamını almak lazım kopukluk olmaması için.
