Kitapta, Sokrates ile bir talebenin kanunlar üzerine konuşmaları yer alıyor, ilk olarak kanun kavramını ele alan Sokrates, krallar arasında en iyi kanun koyucu olarak Zeus ve Europe’nin oğulları olan Minos’u gösterir. Minos’un vahşi, sert ve eğri bir adam olduğu iddialarına ise onlar bir tragedya efsanesidir, der. Minos’un her dokuz yılda bir yıl, Zeus’un mağarasında kalması ve ondan ders alıp geri kalan zamanlarda bu öğrendiklerini başkalarına öğrettiği de kitapta yazılanlar arasındadır. En son şöyle bir cümleyle konuyu toparlar:
“Fakat onun iyi ve doğru bir insan olarak, demin söylediğimiz gibi, mükemmel bir kanun yapıcı olduğuna en kuvvetli kanıt, kanunların devlet idaresinde hakikati keşfetmiş bir adam tarafından yapılan kanunlar halinde, hâlâ hiçbir değişikliğe uğramadan devam etmekte bulunmasıdır.”
122.jpg)
