Kudüs, 1948. İdealist bir Filistin kadını olan Hind Hüseyni sokaklarda terk edilmiş 55 küçük çocukla karşılaşır. Ebeveynleri Deir Yasin’de katledilmiş olan çocukları yanına alarak bakımlarını üstlenen Hind böylece efsanevi Dar El-Tifel yetimhanesinin temellerini atar.
Zaman geçer ve İsrail devletinin kurulması ile birlikte tüm tarafların tarifsiz acılar çektiği savaş tırmanırken, yetimhanedeki çocukların sayısı 2.000’i bulur. Hind 1994 yılında vefat ettiğinde arkasında gözü yaşlı bir ulus bırakacaktır.
Annesinin hazin ölümünün ardından babası tarafından kız kardeşiyle birlikte yetimhaneye bırakılan Miral, burada on iki yıl boyunca yüksek duvarların ardında, dünyadan izole bir halde Hind’in sıkı disiplini ve şefkati ile büyüyecektir. On yedi yaşına geldiğinde ise ilk kez mülteci kamplarındaki hayat, direniş ve aşk ile tanışır. Artık Miral’ın önünde sadece iki seçenek vardır: Ya Hind Ana’nın görüşleri doğrultusunda eğitimine devam edip barışçı bir yol seçecek ya da sevdiği erkeğin yanında halkı için savaşacaktır…
“İçsel bir çatışmayı bu kadar derinlemesine ve detaylı verebilen çok az roman vardır.” Hazel Rochman
