Kitap, ön planda bir ailenin sahip olduğu iki kulübenin 4 kardeşe miras bırakılmasını anlatırken ilerledikçe diğer kardeşlere ve ebeveynlere oldukça mesafeli davranan anlatıcının bu hâlinin sebebini açıklamaya başlıyor. Herkesin eleştirdiği/kızdığı Bergljot neden böyle bir değişim geçirmiştir? Bu miras kararı ne anlama gelmektedir?
.
Çok sevilen bu kitabı galiba sadece ben sevmedim. Neden?
Beklediğim Norveç atmosferini bulamadım. Orada hissedemedim kendimi hiç. Daha derin psikolojik analizler bekledim. Ara ara Jung ve Freud cümlelerinin alıntılanması bana biraz içi boş geldi. Toplumsal yapımıza ve kişiliğime uymayan birkaç 'tepki' samimi gelmediğinden eser de gözümdeki gerçekçiliğini yitirdi. Sürekli tekrarlanan kelimeler ve cümleler çok rahatsız ediciydi.
.
Maalesef hiç sevmedim, evet. Hâliyle tavsiye de edemiyorum.
