Hiçbir şey kesin değildi, her seçim sadece bilgiye dayalı bir tahmindi, gizemli bir boşluğa atlamaktı.İnsanlar değişmeyebilirdi ama güdüleri değişebilirdi.
Ebeveynler geçici vasilerdir, gözetirler, sevgi verirler ve çocuğu bulduklarından daha iyi bir şekilde bırakmaya çalışırlar.Yoldan çekilirler. İncitmezler.
"Merak ediyorum da, birine rahatlamasını söylemek hiç işe yaramış mıdır acaba? Bir düşün. Aşırı hızlı nefes alan birine 'nefes al' veya boğulan birine 'yut' demeye benziyor. Tamamen işe yaramaz bir öğüt."