"Yaşama uğruna binlerce söz edilmiştir âdemden bu yana. “İnsan ne ile yaşar?” yazmış Tolstoy. “Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür, bir orman gibi kardeşçesine” dizeleriyle en saf temennisini sunmuş Nâzım Hikmet. Yeri gelmiş “yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var” demiş Ataol Behramoğlu. Ne ağır bir söz. Topu topu yarım satırı kaplayan bir şiirin dizesi nasıl olur da bu kadar derin anlamlar ve düşünceler barındırır. İnsan, yaşadıklarından ne öğrenir?"
“Başkalarının hatalarından ders alın. İnsan bütün hataları kendisi yapacak kadar uzun yaşamıyor.” diyor Eleanor
Roosevelt. İnsan hata yapmaktan korkmamalı, nitekim hatalar, onu görüp düzeltmek için bir nimet. İnsan hata yapa yapa
doğruya ulaşır ancak, yazarın sözünü de yabana atmamak gerek. Bütün hataları yapacak kadar vaktimiz yok. Etrafımızda
onca hata yapan insan varken, özellikle acı sonuçlar veren
hatalar için, yazarın sözünü hayli dinlemeli. Kendi hatasından ders almanın yanında diğerlerinin hatalarını da alıp bir
kenara koymalı.