Belki de ölümle karşılaşan insan ilk defa doğaüstü fikrine sahip olmuş ve onu görmekte olduğunun ötesinde ümit etmek istemiştir. Ölüm ilk bilinmeyen oldu. Bu insanı diğer sırların yolu üzerine çekti. Düşüncesinin görünürden görünmeyene, geçiciden ebediye, insaniden ilahiye yükseltti.
...ölüler dünyasını yaşayanlarınkinden çok daha iyi öğrenmiş olan inisiye için, her an uğraştığı öbür dünya, geçici olduğunu bildiği bir mevcudiyetin ideali oluyordu.