Bir ressam, yaşamın resmini çizmek için mezarlığa koşuyor. Bir çocuğun gölgede kalan hayalleri üşüyor. Bir kuzguna daha yavrusu anka görünüyor. Yaşam tüm karmaşıklığıyla devam ediyor.
İnsan deriz ona: Hayat karşısında hurdaya çıkmış, ezilmiş ve örselenmiş. Çelimsiz ve biçimsiz. Siz deyin yaşam yorgunu. Oysa... Oldukça basittir yaşam: Umar ve ölürüz.