(ÇIKIN ÇIKIN GELİN #42027708 )
Sevgili muhterem 1K ailem, 😊
Bir etkinlik düzenlemek istiyorum. Kadınlığa, kadın olmaya, kadın olmayı anlamaya dair…
Dünya kadınlar gününe 10 gün kalmışken "emeği" daha çok anlayalım istiyorum ve kadın yazarlarımızı daha çok okumaya davet ediyorum sizleri. Umarım bu
Kendimi kirli hissediyorum...
Hikayemi anlatmak için basamakları teker teker çıkmam gerek. Giriş holüne yaklaştıkça büyüyen bu insan dalgasını aşmam gerek.
Neredeyse düşüyordum,
Kendimi toparlıyorum, çok fazla ağlamaktan gözlerim kupkuru. Artık dayanamıyorum. Sonunda mermerimsi zemine bastıklarında ayaklarım iyice ağırlaşıyor. Kendimi bırakmamalı, yıkılmamalıyım.
Şimdi değil...
Bitkinim!...
Peçemin altında terliyorum. Utanıyorum ve başım ağrıyor. Devam edecek gücüm var mı? Hayır. Evet. Belki...
Geri dönmek için çok geç artık, diyorum kendime. En zorunu atlattım.
Ilerlemem gerek!...
Bu adamlar öylesine aç ki, kalplerinin yerinde bir taş var. Başkalarının kaderine acıyacak vakitleri yok. Oysa birinin elimden tutmasını, şefkatli bir bakışın üzümde dolaşmasını nasıl da isterdim. Bir kerecik olsun beni dinlemelerini! Ama sanki görünmez gibiyim. Kimse beni görmüyor. Onlar için çok küçüğüm. Sadece 10 yaşındayım. Belki daha da küçük, kim bilir?