Modern Hayatın Ressamı
Charles BaudelaireModern Hayatın Ressamı Sözleri ve Alıntıları
Modern Hayatın Ressamı sözleri ve alıntılarını, Modern Hayatın Ressamı kitap alıntılarını, Modern Hayatın Ressamı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İçten gelen her şiirin kaynağı, melânkolidir.
Mankenler, pasajlarda müşteri çekmeye çalışan sürtükleri hatırlatır. Ve bu sürtükler, Beudelaire'de eserlerinin izlenmesini ve satılmasını ümit eden sanatçıyı temsil eden metaforlardır...
Bir ressamın ya da sanatçının, işiyle en ilgisiz göründüğü zaman, çoğunlukla aslında işine en fazla daldığı zamandır.
Sayfa 34 - iletişim
İster şarapla, ister şiirle, ister erdemle; yeter ki sarhoş olun. Zamana kul köle olmamak için sürekli sarhoş olun.
Ey ölüm, koca kaptan, demir alalım! Haydi...
Bu ateş öylesine yakıyor beynimizi,
Cennet ya da Cehennem, dalalım bu girdaba
Bilinmez'in dibine bulmak için yeniyi.
Nihayetinde doğaya, zamana ve mekâna hükmeden insan tanrının kudretini ele geçirmiş gibidir; kendinden geçmiştir, sarhoştur. Onun için Baudelaire okurlarını sarhoş olmaya çağırır: “İster şarapla, ister şiirle, ister erdemle; yeter ki sarhoş olun…
Sayfa 59Kitabı okudu
Onun yanında dinginliğimi ve akıl özgürlüğümü koruyamayacağımı hissediyordum...
Sayfa 158 - IletişimKitabı okudu
Alegori hayatın ahenk içindeymiş gibi görünen yüzünü, mevcut düzenini parçalar -fragmanlara ayırır- ortalığı adeta bir harabeye çevirir. Sanat da bu anlamda yıkıcıdır.
Sayfa 44Kitabı okudu
Sanata adanmışlık ve ölüm
Usanç, yılgınlık, bıkkınlık, bedbinlik, bezginlik, sıkıntı, çöküntü, yıkım... veya spleen: Hayatın biteviyeliğine katlanma yorgunluğunun, zorunluluğunun yol açtığı, modern zamanın illetleri... “Dünyanın tiranları...”
Sayfa 76 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Sanata adanmışlık ve ölüm
Sartre'a göre Baudelaire acı çekmeyi seçmiştir; sürekli mutsuzdur; kendini mutlu saymak onun gözünde alçalmaktır. "Baudelaire için acı çekmek, bir şokun ardından gelen şiddetli bir tepki değil, tersine hiçbir şeyin azaltıp yükseltemeyeceği, sürekli bir durumdur ... Acı, insanlık durumunun bilincine varış gibi görünmektedir ... İnsan hoşnut olmadığı için acı çekmektedir ...
Sayfa 76 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Sanat ancak doğanın kötülüğünden güzellik damıtmayı başararak ona direnebilir. Kötülüğü ele geçirir ve onu yeniden kurar, yaratır. Onunki bilinçli kötülüktür; iyilik içindir, Kötülük Çiçekleri’dir.
Sayfa 61Kitabı okudu
Sanata adanmışlık ve ölüm
"bilinçler vardır ki, kimi günler, basit bir çelişki yüzünden kendilerini öldürebilirler ve onun için de deli olmaları gerekmez.” Aslında sanatçı için bu çelişki hep oradadır: Onun kehanetinden, kurumlara karşı saldırlarından, duyarlıklarından, ifşaatından sakınan “çürümüş toplum”.
Onun için “bir gün Van Gogh'u katledenler olmuştur, Gérard de Nerval'i, Baudelaire'i, Edgar Poe'yu ve Lautréamont’u katledenler olduğu gibi.”
Sayfa 78 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Kendi gözünde bir nesne olmak, bu nesneye sahip olabilmek, onu uzun uzun gözleyebilmek ve onun içinde eriyebilmek… “Kendi gözünde kendi şiiri olmak.”
Sayfa 28Kitabı okudu
“Daha yüksek bir güzellik formuna adanmak zihne ait bir coşkudur; yüreği uyuşturan tutkudan tamamen bağımsızdır.”
Sayfa 26Kitabı okudu
Çirkinin güzelliği
19. yüzyılda Paris neyi, niye güzel buluyor? Baudelaire çağının beğenisini incelerken önce yaşadığı zamanları değerlendiriyor. Bu değerlendirmeye bakılırsa modern zamanlar tam bir felaket: "Cehalet ve materyalizmle sarhoş", "mutsuz ve adaletsiz" bir çağ, bir "imansızlar" yüzyılı; “birden dünyanın sonunu hatırlatan ay tutulması misali zihnin gölgelendiği", "vasatın hiç olmadık bir güçle hüküm sürdüğü", "lanetli” zamanlar; “ruhun filizlenme ümidinin kalmadığı", "şiirsellikten habersiz” bir dönem, "rezil” bir dünya, “bir zindan” ... 'Modern: Antresi Paris olan bir cehennem.
İletişim yayınlarıKitabı okudu