Bir varmış, bir yokmuş.
Bebekler doğdukları andan itibaren
yazar, aman değmesin böyle bir
yeteneğe nazar.
Vakti zamanında, ‘ilham’ denilen
süper gücün olduğu bir diyarda,
mürekkepler tükenmiş, tüm halkı
panik kaplamış. Karalanmayan
kağıtlar eskimiş, kışın umutsuzca
harlanmış.
Ne zaman ki bir bilge gelmiş,
bu halka tükenmeyen bir kalem
hediye etmiş; işte o zaman hayat
bulmuş tekrar insanlar, bir o kadar
da şenlenmiş.
Gökten nice ilham, kalem ve kağıt
düşmüş. İsteyen herkesin bahtına,
okurlar varsın keyfine...