Moğollar ve Ruslar
George VernadskySözler ve Alıntılar
Batı, çok uzaklardaki Moğolistan’da meydana gelen bir olaydan dolayı beklenmedik bir şekilde kurtuldu. Ulu Han Ügedey, 11 Aralık 1241’de öldü. Batu 1242 yılının ilkbaharında haberi alınca sadece bütün taarruz hazırlıklarını iptal etmekle kalmadı, bilâkis bütün ordusunu Kuzey Sırbistan ve Bulgaristan üzerinden Güney Rusya’ya geri götürdü.
Edige’nin siyasetinin ilginç bir vechesi, Kıpçak kölelerin satışını durdurma teşebbüsüdür. Kıpçak çocukları Mısır’a ihraç edilip orada Memlük ordusu için eğitiliyorlardı. El Makrizî’ye göre Edige “Tatarların” çocuklarını yurt dışına köle olarak satmalarını yasakladı. Makrizî Tatar derken Altın Ordu’nun bütün Kıpçak tabasını kastetmektedir. Edige, herhalde Altın Ordu’nun bel kemiğini teşkil eden Kıpçakların sayısının azalmasını önlemek istiyordu.
Emir Nogay, İmparator VIII. Mikael’i Boğaziçi’nden geçen deniz yolunu Mısır sultanı ile kendisinin karşılıklı sefaret heyetleri için kullanmalarına müsaade etmeye zorlamak amacıyla 1271 yılında Constantinople’e karşı bir sefer başlattı. İmparator, mağlubiyet riskini göze almaktansa barış istedi ve Emir Nogay’a dostluğunu sundu. 1273 yılında Mikael gayrimeşru kızı Euphrosyne’yi Emir Nogay ile evlendirdi.
:D
Biz, iki dünya harbinin ve biri Kızıl diğeri Kahverengi
olmak üzere, iki ihtilâlin şahitleri olarak, teknolojik gelişmenin yanı sıra katliamlarda da oldukça gelişme olduğunu biliyoruz. Aslında bizim “aydınlanmış” neslimiz Çingiz Han ile
kumandanlarının rekorlarını kırmıştır.
XII. Yüzyılda Moğolistan’da yaşayan kabilelerin etnik menşei ne olursa olsun, hepsi hayat tarzları ve sosyal teşkilatları bakımından birbirine benziyordu ve bu bakımdan aynı kültür alanına mensup oldukları söylenebilir. Fakat o tarihte bu kabilelerin ve klanların bütününün ortak bir adı yoktu.
Celaleddin Harezmşah 'ın akibeti ve ölümü
Moğolların şansına ve kendi şanssızlığı bakımından Sultan Celâleddin, kendi devletlerine karşı yapılan saldırının yakın bir gelecekte burada da kaçınılmaz olduğunu fark etmemişti. Kendisini ve ordusunu Moğollarla nihaî mücadele için hazırlamak yerine mülkünü Irak’ın, Kuzey Suriye’nin ve Gürcistan’ın aleyhine olmak üzere büyütmek amacıyla Yakın Doğu siyasetine dalmıştı. Bunun tabiî sonucu olarak Batı’daki bütün komşuları ile çatışmış ve Moğollar o sırada ordugâhının bulunduğu Azerbaycan’da göründükleri zaman dostsuz kalmış vaziyetteydi. Tamamen gafil avlanmasına rağmen Celâleddin o çok meşhur kılpayı kaçışlarından birini daha yaptı. Fakat yeni bir ordu teşkil etme çabaları başarılı olmadı. Taraftarlarının çoğu tarafından terk edilen ve kendi veziri tarafından ihanete uğrayan sultanın Anadolu’ya giderken etrafı bir kere daha sarıldı. Bir kere daha kaçtı ve Kürdistan dağlarına doğru gitti, orada onun kim olduğunu bile bilmeyen haydutlar tarafından 1231’de öldürüldü. Sultanın ölümü üzerine Doğulu yazarlardan birisi, “Galiba kader bu en cesur aslanın tilkiler tarafından katledilmesini öngörmüş olmalı,” diye yazdı.134
[Moğollar] krallarına ve asilzâdelerine diğer milletler, özellikle de Müslümanlar gibi bir çok öğücü ad veya ünvan vermeyeceklerdir. Ve krallığın tahtında oturanın [adına] sadece Han veya Kaan adını ekleyeceklerdir. Ve erkek kardeşleri ve kız kardeşleri ve akrabaları onu doğumunda verilen ilk adı ile çağıracaklardır.