Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
52
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
İletişim yönetiminde dört ilke çok önemli: Dürüstlük, Açıklık, Sadelik ve Karşılıklılık.
Baş harfleri birleştirdiğinizde iletişimde DASK formülü çıkar. Yani depreme karşı yaptırdığımız sigorta.
Biz 'vizyon'u sadece televizyon derken kullandık.
“Ya bir yol aç, ya yol ver ya da yoldan çekil”.
Fırsatınız varsa hayal gücünüzü kurtarın.
Geleceği iyi yönetmek istiyorsanız öncelikle, bugünü iyi yöneteceksiniz.
Sayfa 100Kitabı okudu
Başarı için değişimi yakalamak şart.
Sayfa 105Kitabı okudu
Günümüz Türkiye'sinde üniversite mezunlarının %70'i mezun oldukları alan dışında çalışıyorlar. Böyle korkunç bir şey olabilir mi?
Sayfa 61
Gelecekte var olmanın yolu; dünyanın gittiği yeri görüp alan stratejinizi ona göre belirlemekten geçiyor. Burada önemli olan, sizin daha önce adım atmanız. Gelişmeye tepki göstermek yerine, gelişmeyi önceden hayal etmek.
Berger’in Yaratıcılık Teorisi şöyledir:
“Ortada ince bir çizgi düşünün bir tarafında düzen, diğer tarafında kaos vardır. Kaosa düşerseniz kaybolur gidersiniz, düzen de yaratıcılığı öldürür. Yaratıcılık tam ortadaki ince çizgidir, orada yürüyün” der Berger.
Olala olala..
Antalya’ya bir otele konferans vermek için gittim. Otele bir para yatırmışlar ki olmaz böyle bir şey. Her yer teknoloji, mermer, ortam acayip. Akşam yemeğine indim; açık büfede tek başıma atıştırıyorum. Bir garson çocuk beni kesip duruyor, öyle abartılı da yemiyorum ama yaklaştı bana:
– Ağabey bir ricam olacak.
– Nedir?
– Açık büfeden bir tabağa dört beş parça pide koyup masanda yemeden bırakır mısın?
– Niye?
– Ağabey bizim yemekler kötü çıkıyor da, ben onu atacak gibi dolaba kaldırıyorum, sonra da arkadaşlarla yiyoruz!
Ben çocuğun diğer siparişlerini de aldım. Koydum masaya. En son geldi, bir de tatlı siparişi verdi. İki akşam rolleri değiştik; beni görünce gelip siparişleri veriyor, ben masaya taşıyorum. Benim açımdan sakıncası yok, ülke açısından yazık.
Gittiğinizde o beş yıldızlı, o binalarına süper yatırım yapılmış otellerin çalışanları güler yüzlü, efendi ise ve sistem işliyorsa bilin ki gerçek bir turizm işletmesi ve o işletmenin çalışanları eğitimden geçiyor. Personel dökülüyor, hizmet kötüyse bilin ki kara para aklamak için açılmıştır. Türk, Azerbaycan ve Rus mafyasının kara parası orada aklanıyordur, yapıldığı dönemki başbakan % 5 gizli ortağıdır, o dönemki turizm bakanı nakit komisyon almıştır. Hiç eğitim görmemiş personel de resepsiyonda turistlerle kavga eder, yüzleri asıktır, kadın müşterilere dikiz atarlar.
1974’teki Kıbrıs Harekâtı sonrasındaki ABD ambargosu Türk ordusunun başına gelen en iyi şeylerden biridir. Bizim yetenekli subay ve astsubaylarımız kendi çözümlerine yöneldi.
Ordu yerli üretime destek sağladı. Size çok ilginç bir bilgi aktarayım; bize “yabancı yatırımın önünü açın” diye baskı yapan ABD’de, silahlı kuvvetlerin satın alma birimler-inde şöyle bir kural var. ABD ordusuna alınan ürünün, üretiminin % 51’i yerli imalat olmalı, bu ön koşul. Böyle değilse, ordunun satın alma birimi alımı yapmıyor. Biz böyle bir kural koysak ortalık ayağa kalkar. Amerikan elçisi hemen başbakanla görüşür. ABD Savunma Bakanı, Genelkurmay’a ziyarette bulunur ve “PKK konusunda yanınızdayız, ona göre” der. Köşe yazarlarımız ise “Yabancı sermayenin önü kapanıyor, felaket” diye yazarlar.
Taklit aslını yüceltir.
Biz de adam iyi bir şey yaptıysa özünü almak yerine taklidini yaparız.
Sayfa 123Kitabı okudu
Ülkenin köyleri böyle dehalarla, satranç ustaları, kalp cerrahları, fizik profesörleri, müthiş yönetmenlerle dolu. Biz, bu çocukları; hayal güçleri körelmiş, yaptığı işe inanmayan, yetenekleri yok eden, test odaklı öğretmenlerin ve korkunç bir müfredatın kollarına bırakıp hepsini kaybediyoruz.
Kıpçak Türklerinin bayrağını hiç gördünüz mü? Mavi bir zemin üzerinde kırık bir üzengi.
Kıpçak Türkü olan Ravil Agiş gösterdi bana bayrağı ve “Biz devletimizi kaybettik, başarısız olduk, o yüzden üzengimiz kırık” dedi. Dürüstler ve kendilerini bayraklarında an-latacak kadar açıkça eleştiriyorlar. Ya biz, kendimize ne kadar dürüstüz? Sanırım bu işleri beraberce düzeltene dek, iyi bir ülke, sağlam, üreten, birbirine hoşgörü gösteren, bayrağını seven insanlar olana dek bizim de hilalin köşesinde bir kırık yapmamız lazım. Ne zaman ki düzeltiriz ülkeyi, her sene politikacı bürokratların ve devlet adamlarının aldığı 7 milyar dolar rüşveti keseriz, o zaman bu bayrağı hak ederiz.