İslam düşünce tarihinin dönemlendirilmesi ile ilgili tartışmalar devam etmekle birlikte, bu düşüncenin temel sacayaklarını oluşturan felsefe, kelam ve tasavvuf geleneklerinin kurucu şahsiyetlerinin yaşadığı asırlar sonrasında yeni bir dönemin başladığı genel olarak kabul edilmektedir. Bu dönem bazılarınca klasik sonrası dönem veya ikinci klasik dönemi olarak isimlendirilmektedir. Ülkemizde son dönemde bu dönem düşünürleri üzerine bir ilgi artışının olduğu görülmektedir.
İbn Arabî’nin öğrencisi ve düşünce sisteminin yaygın kabule mazhar olmasında önemli katkısı olan Sadreddîn Konevî’nin Miftâhu’l-Gayb adlı eseri üzerine Molla Fenârî’nin yazdığı Misbâhu’l-Üns adlı eseri üzerine yaptığımız bu çalışma bir girişin ardından iki temel bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde Molla Fenârî’nin yetiştiği düşünce dünyasını, hayatı ve eserlerini ve Misbâhu’l-Üns’teki şerh yöntemini ve kaynaklarını kısaca tasvir ettik. İlk bölümde tasavvuf geleneğinde bir ilimler tasnifi olup olmadığını İbn Arabî-Konevî-Fenârî çizgisinde cevap aradıktan sonra, Fenârî’de İlm-i İlâhî’nin konusunu, ilkelerini, meselelerini, ölçütünü, yöntemini ve temel kâidelerini ele aldık. İkinci bölümde de Fenârî’nin varlık anlayışını tasvir ettik. Bu bağlamda önce mutlak varlık olarak Hak; Hakkın birliği; zât, sıfat ve fiil isimlerinin Hakka nispeti, ardından da mümkünn varlıkların zuhûru ve varlık mertebelerini ele aldık. Bu konuları ele alırken özellikle Fenârî’nin bir şârih olarak Konevî’nin metnine ne tür katkılar sağladığına işaret etmeye çalıştık
